Σήμερα...

Σήμερα θα συγχωρέσω όσους με πλήγωσαν.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος να συγχωρέσουμε κανένα. Απλά χρειάζεται να καταλάβουμε τι έγινε και να αφήσουμε το παρελθόν εκεί που είναι - πίσω μας. Ότι και αν έγινε το οποίο μας πλήγωσε, έπρεπε να γίνει. Δεν φταίει κανείς. Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανένα, ούτε καν τον εαυτό μου.

Βέβαια μια πληγωμένη καρδιά ξεχνάει δύσκολα, και ακόμη πιο δύσκολα συγχωρεί.Αν όμως δεν αποφασίσεις να συγχωρέσεις, θα συνεχίσεις να επηρεάζεσαι και να πληγώνεσαι από εκείνες τις άσχημες αναμνήσεις, μέχρι που ο πόνος να γίνει αβάσταχτος και θα νοιώσεις τη δηλητηριασμένη σου καρδιά να σπάει.

Αν αποφασίσεις να συγχωρέσεις εκείνους που σε πλήγωσαν, θα πάψεις να επηρεάζεσαι από τη συμπεριφορά τους. Εκείνοι, ούτως ή άλλως, θα πληρώσουν το λάθος τους. Αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου θα πάψεις να υποφέρεις από τύχεις κι ενοχές που σε κρατάνε δεμένο στο παρελθόν και πικραμένο.

Η συγχώρεση λυτρώνει -κυρίως εσένα- από την αίσθηση πικρίας και αδικίας. Σε απελευθερώνει από το χτες έτσι ώστε να μπορείς να απολαύσεις και να αξιοποιήσεις το σήμερα. Γιατί στο καθετί υπάρχει μια αιτία κι ένας σκοπός. Ότι έγινε έπρεπε να γίνει. Κανείς δεν φταίει - ούτε εσύ.

Τελικά καταλαβαίνω ότι εκείνος που πληγώθηκε ήταν μόνο ο εγωισμός μου κι όχι εγώ. Εγώ δεν είμαι ο εγωισμός μου. Αναγνωρίζοντας αυτή την απλή αλήθεια συγχωρώ. Συγχωρώντας λυτρώνομαι.