Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Εύστοχο... :-)


Blogged with the Flock Browser

Σήμερα...


Σήμερα θα επαναπροσδιορίσω τις αξίες μου

Οτιδήποτε έχουμε κάνει, κάνουμε και πρόκειται να κάνουμε, σχετίζεται άμεσα με τις αξίες που έχουμε υιοθετήσει και στις οποίες πιστεύουμε. Έχεις εντοπίσει ποιες ακριβώς είναι οι αξίες σου; Αν οι αξίες σου είναι επίκτητες, καθαρά υλιστικές και εγωιστικές, οι επιλογές, η συμπεριφορά και οι σχέσεις που δημιουργείς θα προκαλούν ένα ολοένα αυξανόμενο κενό και πόνο στη ζωή σου.

Έχεις κάτσει ποτέ να σκεφτείς, να προσδιορίσεις, ποιες ακριβώς είναι οι δικές σου αξίες; Αν οι αξίες σου έχουν επενδυθεί μόνο στη …Σοφοκλέους, η συναισθηματική σου νοημοσύνη θα είναι μάλλον εξαιρετικά εύθραυστη. ‘Η μπορεί να έχεις επενδύσει υπερβολικά στις σχέσεις ή στις θέσεις που κατέχεις; Η ανασφάλεια, ο φόβος, οι αϋπνίες και η ταραχή γίνονται μόνιμοι συνοδοί μας όταν η συναισθηματική μας νοημοσύνη εξαρτάται από κάτι ή κάποιους εκεί έξω.

Έχεις τολμήσει ποτέ να σκεφτείς ποιες είναι οι βαθύτερες αξίες σου ή ποιες θα ήθελες να είναι; Μήπως είναι η ελευθερία, η ακεραιότητα, η γενναιοδωρία, η αξιοπρέπεια; Μήπως είναι η πίστη, η εμπιστοσύνη, η φερεγγυότητα; Μήπως είναι η ειλικρίνεια, η αλληλεγγύη, η συνεργασία;

Ποιες είναι οι έμφυτες αξίες σου; Θυμάσαι; Θυμάσαι ποιες ήταν οι αξίες που είχες σαν παιδί, ποιες στην εφηβεία σου και αργότερα ως ενήλικας; Οι βασικές αρχές σου σε συνοδεύουν όλη σου τη ζωή. Τις έχεις εντοπίσει; Τις έχεις προσέξει; Τις έχεις αποδεχτεί; Και κυρίως, τις χρησιμοποιείς στις καθημερινές συναλλαγές σου;

Τελικά, αυτό που ήμαστε εσωτερικά, αυτό δημιουργούμε και εκεί έξω, στο περιβάλλον που ζούμε.

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Μνήμη!

Σήμερα...

Σήμερα θα δω πίσω από τα φαινόμενα.

Αν βλέπεις μόνο τις κινήσεις, θα κρίνεις και θα κριτικάρεις συχνά. Γι' αυτό μάθε να βλέπεις τα κίνητρα, τις προθέσεις. Έτσι μπορείς να καταλάβεις και να αποδεχτείς τους άλλους. Αν δεν τους αποδεχτείς, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους ουσιαστικά.

Αν βλέπεις μόνο τη σκληρότητα και την επιθετικότητα των άλλων, θα γίνεις αμυντικός και επιθετικός γιατί θα θέλεις να προστατευτείς. Αν δεις όμως πίσω από τη βία τον κρυμμένο φόβο, θα συμπονέσεις. Αν δεις την ανασφάλεια του άλλου, την ανάγκη για αποδοχή και αγάπη, θα μπορέσεις να καταλάβεις, ίσως και να βοηθήσεις.


Σήμερα δεν θα παρασυρθώ από τα φαινόμενα. Σήμερα θα κοιτάξω πιο βαθιά, κάτω από την επιφάνεια. Θα δω τις ανάγκες του άλλου και θα ανταποκριθώ θετικά. Γιατί τελικά διαπιστώνω ότι οι ανάγκες όλων μας, αν και δεν είναι ταυτόσημες, είναι παρόμοιες. Ο φόβος του άλλου είναι και δικός μου. Οι ανησυχίες του είναι και δικές μου. Ο πόνος του είναι και δικός μου πόνος. Όλοι βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα.

Σήμερα θα καταλάβω τον άλλο γιατί είμαι πρόθυμος να γνωρίσω τον εαυτό μου. Σήμερα θα πάψω να κρύβομαι πίσω από τις αντιδράσεις και τις δικαιολογίες μου.

Έχεις δει ποτέ την αγάπη; Έχεις δει ποτέ το σεβασμό; Έχεις δει ποτέ την υπομονή; Αν και είναι αόρατες, όλες αυτές οι ενέργειες υλοποιούνται στο πρόσωπο και στη συμπεριφορά μας.

Σήμερα θα δω το αόρατο και θα το ενισχύσω. Γιατί τελικά, το αόρατο είναι αυτό που καθορίζει την ποιότητα του ορατού.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Σήμερα...

Σήμερα θα καλωσορίσω το άγνωστο.


Πολλοί από εμάς λέμε ότι φοβόμαστε το άγνωστο. Όμως, εφόσον δεν γνωρίζουμε αν κάτι είναι "καλό" ή "κακό", γιατί να το φοβόμαστε; Αν δε γνωρίζεις ότι η φωτιά μπορεί να σε κάψει, θα φοβηθείς να βάλεις το χέρι σου μέσα στο αναμμένο τζάκι;

Φοβάμαι το άγνωστο σημαίνει μάλλον ότι φοβάμαι μήπως χάσω το γνωστό. Αυτό που ξέρω. Αυτό που έχω και συχνά νομίζω ότι κατέχω. Σημαίνει ότι έχω βολευτεί και δεν είμαι πρόθυμος να αλλάξω. Προτιμώ την ουτοπιστική αίσθηση ασφάλειας και τη σιγουριά που νεκρώνει τη δημιουργική ανάπτυξη, από το να είμαι ελεύθερος.

Σήμερα θα συμφιλιωθώ με το άγνωστο. Σήμερα εμπιστεύομαι τον εαυτό μου ότι θα βγάλω πέρα με ότι θέλει προκύψει. Δε φοβάμαι να χάσω κάτι γιατί εμπιστεύομαι το σύμπαν (τον Θεό - κατά άλλους) και την τύχη μου. Αυτό που αξίζει, αυτό θα έρθει σε μένα. Κανένας δεν μπορεί να μου το στερήσει.

Σήμερα θα είμαι ανοιχτός για το καινούριο. Σήμερα θα ανοίξω τα χέρια να αγκαλιάσω την αλλαγή που μου φέρνει η ζωή, ακόμη κι αν δεν έχω ιδέα που θα με οδηγήσει.

Σήμερα θα εγκαταλείψω την ουτοπία ότι μπορώ να ελέγξω άτομα και καταστάσεις. Δεν έχω να χάσω τίποτα. Όλα όσα έχω ανάγκη έρχονται στο δρόμο μου.

Ο Θεός, το σύμπαν, η φύση και οι άνθρωποι – όλοι είναι γενναιόδωροι μαζί μου.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Μιλάνε οι γάτες; Ναιιιι....


Blogged with the Flock Browser

Μαμά!

Blogged with the Flock Browser

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Σήμερα...

Σήμερα θα συγχωρέσω όσους με πλήγωσαν.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος να συγχωρέσουμε κανένα. Απλά χρειάζεται να καταλάβουμε τι έγινε και να αφήσουμε το παρελθόν εκεί που είναι - πίσω μας. Ότι και αν έγινε το οποίο μας πλήγωσε, έπρεπε να γίνει. Δεν φταίει κανείς. Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανένα, ούτε καν τον εαυτό μου.

Βέβαια μια πληγωμένη καρδιά ξεχνάει δύσκολα, και ακόμη πιο δύσκολα συγχωρεί.Αν όμως δεν αποφασίσεις να συγχωρέσεις, θα συνεχίσεις να επηρεάζεσαι και να πληγώνεσαι από εκείνες τις άσχημες αναμνήσεις, μέχρι που ο πόνος να γίνει αβάσταχτος και θα νοιώσεις τη δηλητηριασμένη σου καρδιά να σπάει.

Αν αποφασίσεις να συγχωρέσεις εκείνους που σε πλήγωσαν, θα πάψεις να επηρεάζεσαι από τη συμπεριφορά τους. Εκείνοι, ούτως ή άλλως, θα πληρώσουν το λάθος τους. Αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου θα πάψεις να υποφέρεις από τύχεις κι ενοχές που σε κρατάνε δεμένο στο παρελθόν και πικραμένο.

Η συγχώρεση λυτρώνει -κυρίως εσένα- από την αίσθηση πικρίας και αδικίας. Σε απελευθερώνει από το χτες έτσι ώστε να μπορείς να απολαύσεις και να αξιοποιήσεις το σήμερα. Γιατί στο καθετί υπάρχει μια αιτία κι ένας σκοπός. Ότι έγινε έπρεπε να γίνει. Κανείς δεν φταίει - ούτε εσύ.

Τελικά καταλαβαίνω ότι εκείνος που πληγώθηκε ήταν μόνο ο εγωισμός μου κι όχι εγώ. Εγώ δεν είμαι ο εγωισμός μου. Αναγνωρίζοντας αυτή την απλή αλήθεια συγχωρώ. Συγχωρώντας λυτρώνομαι.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Αποκριάτικη εκδρομή

Ο καιρός καλός, γύρω στους 15-16 βαθμούς. Η διαδρομή γνωστή και απολαυστική. Ο προορισμός αγαπημένος. Η σύνθεση της παρέας ζεστή.


Χοντρές κάλτσες, ειδική ζώνη μέσης, λαιμουδιά, κράνος καθαρό, γάντια, βενζίνη "γέμισέ το φίλε", γυαλιά ηλίου. Τι ώρα είναι; Δεν με νοιάζει. Φύγαμεεε...
Επιλέγω τη διαδρομή Δράμα, Νικηφόρος, Παρανέστι, Σταυρούπολη, Ξάνθη. Σταματώ στο Νεοχώρι για τσιγάρο και χα
λάρωση σε παγκάκι του χωριού. Ρυθμοί απόλυτης ηρεμίας και χαλάρωσης. Αυτό είναι! Κότες να κινούνται νωχελικά σκαλίζοντας, γάτες να λιάζονται στον ήλιο ακίνητες για να απολαύσουν τη ζεστούλα των ακτίνων του, άνθρωποι λιγοστοί να μιλάνε για τα καθημερινά τους. Συνεχίζω όμορφα και ήρεμα τη διαδρομή. Απολαμβάνω τις στροφές, σηκώνομαι για να δω από ψηλά το άγριας ομορφιάς τοπίο, κορνάρω παιχνιδιάρικα ένα σκυλί που με βλέπει απορημένο να του χαλάω τη μεσημεριανή του σιέστα. Δεύτερη στάση σε όμορφο μέρος κοντά στην Ξάνθη με παγκάκια, γεφυράκια, ξύλινες κατασκευές για να καθίσει κανείς και να τσιμπήσει κάτι, να διαβάσει ένα ωραίο βιβλίο, να ζωγραφίσει τη φύση, να περπατήσει και να σκεφτεί…

Φτάνω Ξάνθη. Βρισκόμαστε τα 3 αδέρφια και επιλέγουμε τους Τοξότες για βόλτα (πατήστε πάνω στην εικόνα για ζουμ άουτ) και μετά φαγητό. Πεινάω πολύ, η ώρα είναι 4 και η διαδρομή με παρέσυρε στο χρόνο. Κουβέντα χαλαρή, επικοινωνία ψυχική, μετρημένες αλλά ουσιαστικές κουβέντες, ο χρόνος προχωράει αργά το ταξίδι του με χαλαρούς ρυθμούς και διάθεση.

Αρχίζει να πέφτει το φως. Δεν θέλω να δεινοπαθήσω στην επιστροφή. Γεια σας αφέρφια! Πρέπει να την κάνω πρώτος. Θα βρεθούμε ξανά σε άλλος μέρος, με άλλη διάθεση, έχοντας άλλα στο μυαλό του ο καθένας…

Γυρίζω και βλέπω τα μηνύματά μου. Μετρημένα κι αυτά. Χαλαροί ρυθμοί και εδώ. Κάποιος είναι στο Skype. Να μιλήσουμε; Ξεχνιόμαστε στην κουβέντα. Πλησιάζουν μεσάνυχτα. Πότε κιόλας! Να ‘σαι καλά, καλή μου παρέα. Επικοινωνώ ουσιαστικά. Το χαίρομαι απίστευτα. Να λοιπόν που δεν υπάρχει μόνο η μια πλευρά τριγύρω... Δεν είχα αμφιβολία, απλά δεν είναι και εύκολο να συντονίζεσαι τόσο γρήγορα. Γιατί όχι όμως;

Να είσαι πάντα καλά! Και να προσέχεις τον εαυτό σου… Περιμένω την επόμενη φορά να πούμε κι άλλα!