Προβλήματα επικοινωνίας

Ίσως το κόκκινο ανθρωπάκι να δείχνει έναν από τους λόγους για τα προβλήματα στην επικοινωνία μας. Ίσως και να μην δείχνει τίποτα.

Θα μπορούσε κάποιος να πει: "ζω, χωρίς να ακούω τον άλλο". Δεν με αφορούν τα λόγια του άλλου, γιατί απλά είναι ...άλλος. Εν μέρει συμφωνώ. Κανένας δεν ξέρει τι θέλει ο άλλος, τι επιθυμεί (ίσως βαθύτερα από αυτό που δείχνει...), τι όνειρα έχει στη ζωή του κ.λ.π. Άλλωστε καθένας μας είναι μια μοναδική προσωπικότητα. Στην τελική ούτε εμείς δεν ξέρουμε τι θέλουμε! Αν δεν το έχουμε ψάξει...

Κάπου εδώ μπαίνει και ο εγωισμός. Σαφώς και εμποδίζει το δώσε - πάρε, χαλαρά μπορεί να υψώσει φράχτες στις μεταξύ μας σχέσεις. Όμως! Ένα άτομο που ξέρει τον εαυτό του, έχει ψάξει και ψάχνει να τον γνωρίσει, επενδύει στην προσωπική του βελτίωση (διαβάστε κανένα βιβλίο του L.B.) και έχει βάλει προτεραιότητες στη ζωή του, με κορυφαία την ίδια του τη ζωή μέσα από την προσωπική του εξέλιξη... τότε έχει τα εφόδια για να επικοινωνεί με οποιονδήποτε ευκολότερα.

Γενικότερα πάντως, όσο προχωράνε τα χρόνια, η δομή και η λειτουργία της κοινωνίας μας ζμπρώχνει την έλλειψη επικοινωνίας. Ποιος είναι ο άλλος; Τι θέλει άραγε από μένα; Πόσο μπορεί να με καταλαβαίνει; Γιατί να πει αυτό; Μπορεί να δεχθεί ότι αλλάζω κάθε μέρα; Πολλά ερωτήματα, πολλές αμφιβολίες και ο κόσμος γίνεται όλο και πιο "επικίνδυνος και σκληρός".

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μια σοβαρή λύση στην όλη προσέγγιση του προβλήματος μπορεί να πηγάζει από τον ίδιο μας τον εαυτό. Δεν κοιτάω τον άλλο περιμένοντας να πάρω, δεν περιμένω την αποδοχή του στα λόγια και στις πράξεις μου. Κοιτάω τον εαυτό μου (χωρίς αυτό να είναι εγωιστικό!) και εγώ επιλέγω πόσο κρατώ, αποδέχομαι, εφαρμόζω αυτά που οι άλλοι λένε, αν ταιριάζουν με τη δική μου ψυχή.

2 κείμενα - σχολιασμοί βιβλίων του L.B.:

1: Ένα θριαμβευτικό και αναζωογονιτικό ταξίδι που έγραψε ένας από τους πιο εμπνευσμένους δασκάλους της εποχής μας. Όλες οι πηγές για την ολοκλήρωση μας είναι μέσα μας. Πρέπει, όμως, ν αναγνωρίσουμε την αξία τους και προοδευτικά να κρατήσουμε τα ηνία τους.

Η ωριμότητα δεν αποτελεί στόχο· είναι περισσότερο μια διαδικασία. Η αληθινή σχέση αγάπης μπορεί να υπάρξει μόνο σαν συνδυασμός δυνάμεων και ενέργειας με άλλα ώριμα πρόσωπα για τη συνεχή ανάπτυξη και των δύο. Όταν εμμένουμε στον πόνο, καταλήγουμε να τιμωρούμε τον εαυτό μας. Οποιαδήποτε αθανασία κι αν υπάρχει, εξασφαλίζεται από μια διαρκή συμμετοχή στη δημιουργική διαδικασία.
Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σ' αυτούς που διψούν να συναντήσουν τον εαυτό τους πριν τον θάνατο τους. Γι αυτό αφιερώνεται στη ΖΩΗ και σ' αυτά τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ που αγωνίζονται να της δώσουν ένα ιδιαίτερο νόημα.

2: Σ' αυτό το καταπληκτικό βιβλίο του, ο Λ. Μ. εξετάζει το φαινόμενο της αγάπης σε σχέση με την καθημερινή ανθρώπινη ζωή. Κατανοεί τις συγχύσεις και τις καταπιέσεις του σημερινού ανθρώπου, πιστεύει, όμως, ότι η αγάπη είναι η απαραίτητη δημιουργική δύναμη για οποιαδήποτε αλλαγή. Εντοπίζει και καταγράφει τα εμπόδια που υψώνονται μπροστά στην αγάπη και προτείνει τρόπους για να πέσουν τα τείχη αυτά. Δίνει νέο δυναμισμό στη σημασία του ανθρώπου στη σημερινή κοινωνία και επιμένει ότι η αγάπη δεν είναι απλά ένας δρόμος ή μια φιλοσοφία, αλλά η ίδια η συμμετοχή στην καθημερινή ροή της ζωής. Κι αν τον ακούσουμε προσεκτικότερα, θα μας πει:
 
«Αν νιώθεις κάτι, άσε τους άλλους να ξέρουν αυτό που νιώθεις». «Η αγάπη είναι σαν τον καθρέφτη. 'Οταν αγαπάς κάποιον γίνεσαι ο δικός του καθρέφτης κι αυτός γίνεται ο δικός σου». «Η πραγματική αγάπη πάντοτε δημιουργεί, ποτέ δεν καταστρέφει». «Όταν αγαπάς, παύεις να βρίσκεσαι στο έλεος ανεξέλεγκτων δυνάμεων, γίνεσαι εσύ ο ίδιος μια πανίσχυρη δύναμη».

Τα σχόλια σας πάντοτε ευπρόσδεκτα και απαραίτητα...

Ψιλοάσχετο, αλλά μου άρεσε: Ρίξτε μια ματιά στη σελίδα εδώ. Ακους μουσική διαλέγοντας τη διάθεσή σου, τη δεκαετία (π.χ. '80s) και το είδος της μουσικής. Τα κομμάτια είναι πλήρη, χωρίς διαφημίσεις, μπορείς (θεωρητικά) να τα αγοράσεις, μπορείς να γραφτείς τζαμπέ μέλος για να θυμάται τα αγαπημένα σου... Ωραίο!