Έξοδοι...

Μεσημέρι Τρίτης. Η διάθεση τραβάει ζουμερή βοδινή, σουτζουκάκια με μπούκουβο και κρεμμύδια και τηγανιά συκωταριά στον Τέλλης – Καλίφυτος. Καθόμαστε με Κ. και Θ. και τακτοποιούμε με …συνέπεια και αφοσίωση τα πιάτα. Η κουβέντα κινείται γύρω από ποτά, «εγώ πίνω 2 μπουκάλια στην καθισιά», «εγώ με 3 λίτρα αρχίζω να φτιάχνομαι» και τα σχετικά. Κατά την 5η απογευματινή επιστρέφουμε στις βάσεις μας. Πέφτω με τα μούτρα στην τακτοποίηση των 25 κουτών (η κούτα, της κούτας…), σπάζω 3-4 ποτήρια σαμπάνιας (τι χρήσιμα, ε;) με τρελό θόρυβο και 3.045.391 κομματάκια να διασκορπίζονται σε 3 δωμάτια. Καλή φάση. Το νέο διαμερισματάκι αρχίζει να παίρνει όψη κανονικού προσωπικού χώρου… Η Εύη σε φάση οίστρου και συνεχώς γύρω στα πόδια μου με ερωτήσεις «μπαμπά, τι άλλο να κάνω να σε βοηθήσω για να μην κουράζεσαι;…».

Βράδυ Τρίτης. Συνάντηση στο Μύλο με Ν. και Ε. κατά τις 10. Φτάνω με τη μηχανή άνευ κράνους στην περιοχή. Στα 10 μέτρα περιπολικό με φάρο αναμμένο. Σταματώ δεξιά όπου να 'ναι και κατεβαίνω με βλέμμα αδιάφορο και απλανές. Παρατηρώ ότι έχει μαζευτεί κόσμος και κοιτάει ψηλά. Τι παίζει; Δύο καλώδια από μια κολώνα έχουν χαλαρώσει και πλησιάζουν επικινδύνως το δρόμο. Λεωφορείο και φορτηγό δεν μπορούν να περάσουν. Ο αστυνομικός κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει κάποιο ατύχημα με τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Έρχεται συνεργείο της ΔΕΗ και ο ένας από τους δυο ανεβαίνει στην κολώνα χωρίς να έχει διακόψει την παροχή και δουλεύει "αγκαλιάζοντας" τα σύρματα. Κουφαίνομαι. Τραβάω βιντεάκι, αλλά είναι βράδυ και δεν μπορώ να αποτυπώσω καλά τη σκηνή.

Έρχονται ο Ν. και η Ε. Καθόμαστε στο μοναδικό τραπεζάκι που μας βολεύει. Καπάκι παίρνει τηλέφωνο ο ξάδερφος Θ., ο οποίος είναι πολύ κοντά. Κάθεται για λίγο μαζί μας και στη συνέχεια την κάνει για την άλλη παρέα που τον περιμένουν παραδίπλα. Καπάκι στο καπάκι με παίρνει τηλέφωνο και ο Κ., ο οποίος έρχεται για δεύτερο γύρο με την Σ. στο Μύλο. Παραγγέλνουμε: Cosmopolitan, Αμαρέτο βύσσινο, Τζιν με τόνικ και Μαλιμπού. Κάθονται και ο Κ. με την Σ. Η γύρα επαναλαμβάνεται. Η Σ. δεν μπορεί να πιει το ποτό της. Ευγενικά και διακριτικά το καταναλώνω, να μην πάει χαμένο, όχι για τίποτε άλλο…

2 παρά τα βλέφαρα βαραίνουν, το σώμα αργεί χαρακτηριστικά στις αντιδράσεις και ο λόγος γίνεται βαρύς. Ώρα για νάνι.