Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Στάση ζωής


Ήθελα να το γράψω εδώ και μέρες. Ίσως να ήθελε απλά το χρόνο του και αυτό (όπως και ...πολλά άλλα!). Μου το έστειλε ένας άνθρωπος που έβαζε το αυτί του κοντά σε μένα και του έδινα (λέει) κλωτσιές που τον πετούσαν έκπληκτο πίσω. Ήμουν μέσα σε μια κοιλιά (λέει, δεν το θυμάμαι κι αυτό) και περίμενα να την κάνω για έξω. Τέλος πάντων...

Ίσως να εκφράζει πολύ λίγους ανθρώπους. Ίσως κανέναν και ποτέ. Ίσως όλους που ζουν κατά βάθος. Ίσως ποτέ και κανέναν. Ίσως... Σίγουρα εκφράζει απόλυτα τον blogger της παρέας.










Κάποτε ήταν μια κοπέλα τυφλή. Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή. Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της. Αυτός ήταν πάντα εκεί γι'αυτήν. Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της. Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δει τον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν! Μια μέρα κάποιος της δώρισε δυό μάτια και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε… είδε και τον αγαπημένο της… Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά «τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;» Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο αγαπημένος της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό, αρνήθηκε να τον παντρευτεί. Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο αργότερα της έστειλε ένα γράμμα… "Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου"











ΌλαΖωήΦωςΖωήΌλα 

17 σχόλια:

  1. Συγκλονιστικό....
    Άραγε υπάρχουν άννθρωποι που μπορούν να αγαπάν τόσο πολύ... τόσο βαθιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αμάν ρε Αντρέα ...Αμάν !!!!

    Ανοίγω πρωί πρωί και μπαίνω κατευθύαν στο Βlog σου...

    Μέσα στην κατάθλιψη ...

    Βάλε εκει κανα ξέκωλο να ανοίξει το μάτι μας και άσε αυτά τα καταθλιπτικά ...άντε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι. Υπάρχουν. Μόνο που επειδή αυτό αγγίζει τα όρια του ονείρου (για τους πολλούς τουλάχιστον) και η λογική είναι σχεδόν ανύπαρκτη, την "πατάνε" αν δίπλα τους δεν υπάρχει ο άνθρωπος που θα κολυμπήσουν μαζί στην απεραντοσύνη της υπέρτατης αγάπης, εμπιστοσύνης, επικοινωνίας και αφοσίωσης.

    Όμως ποιος λέει ότι ο πόνος είναι κακός και πρέπει να αποφεύγεται; Οδύνη τοκετού. Γέννηση. Ελπίδα. Συνέχεια. Και ίσως κάποια στιγμή συναντηθούν δύο και γίνουν ένα για πάντα. Ρομαντικό; Ναι. Έτσι λειτουργεί κάποιο γραναζάκι του μυαλού, της καρδιάς, της ψυχής. Γι' αυτό δεν είναι ευτυχώς όλοι ίδιοι.

    Είμαι εγώ αυτός που θα πονέσει και έχω συμφιλιωθεί με το μέσα μου. Δεν αλλάζω το μέσα για να συντονιστώ με την παγκόσμια αποφυγή του πόνου. Νέμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν δεν πάθεις, δε θα μάθεις

    - Νούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε smaroarte, το 25% τι σου λέει σαν ποσοστό; Από τα 4 σχόλια το δικό σου είναι από τα "άσε με τώρα μωρέεε..., δεν τα μπορώ αυτά εγώ, τέτοια ώρα βρήκες;, ωχ μεγάλε!".

    Κοίτα να δεις, εδώ μέσα χωράνε όλοι και οι καλοί και οι κακοί, και τα μαμούνια και τα φλισκούνια, και οι γκέι και οι παραγκέι, οπότε... θα σου στείλω ένα ξέκολο σε 4ωρο-DVD-μούβι-τα-κάνω-όλα να γουστάρεις αν θέλεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συμφωνώ με τον/την ανώνυμο/η . Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να αγαπούν τόσο βαθιά , να δίνουν τα πάντα για τους άλλους είτε αυτοί είναι το ταίρι τους ,είτε φίλοι , είτε συγγενείς είτε ακόμα και εργοδότες!!! Να δίνουν τα πάντα χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση γι'αυτό που κάνουν . Αρκεί,βέβαια, αυτό να μη φτάνει στα όρια εκμετάλλευσης.
    Παρόλαυτα δίνεις και 1 και 2 και 3ευκαιρίες αλλά όταν βλέπεις ότι γίνεσαι αντικείμενο εκμετάλλευσης τότε την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια .
    Τραβάς ένα μεγάλο Χ ,κατεβάζεις ρολά και πλέον δεν τουε βλέπεις ,δεν υπάρχουν για σένα . Είναι πολύ σημαντικό αυτοί οι οποίοι είναι κοντά σου να σε αγαπούν γι'αυτό που είσαι και όχι για αυτά που τους προσφέρεις .
    "Αφροξυλάνθη"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Re Fei Ma, exeis thn tash na krineis me th dikh sou optikh panta ola ta pragmata? Den paizei to senario panta etsi opws sou vgainei apo ta viwmata kai tis empeiries sou. Den pistevw oti eisai tyflh. Xereis thn psixologia enos tyflou? Exeis akousei gia anthrwpous pou agapoun mesa apo th diadikasia tou ponou? Eukolh h isopedwsh, dyskolh h apodoxh tou diaforetikou...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα το περιμένω με αγωνία ...φίλε μου Αντρέα...

    Όσο για το ποσοστό δεν με χαλάει το 25%

    Εδώ σιγά σιγά με 25% θα βγαίνει κυβέρνηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αναρωτιέμαι γιατί τόσο ενοχλεί η πραγματικότητα...
    Δεν ενόχλησε το τύπου άρλεκιν (Συγκλονιστικό....
    Άραγε υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να αγαπάν τόσο πολύ... τόσο βαθιά;). Εδώ θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε κι έναν βαθύ αναστεναγμό ααααααααααχ!
    Και βέβαια από τις δικές μου οπτικές γωνίες τα βλέπω. Ξέρεις τι εννοώ, σαν το μήλο που το κοιτάς αν έχει σκουλήκια, από εδώ κι από εκεί.
    Και αυτό το παραμύθι μπάζει.
    Αυτό λέω.
    Θα μπορούσε κάλιστα να συνταχθεί ερωτηματολόγιο σχετικά με τις παγίδες του παραμυθιού, τα συναισθήματα των ηρώων και τα συναισθήματα των αναγνωστών.
    Όσο για τους πικραμένους μαζοχιστές ... όχι δεν έχω ασχοληθεί, ούτε θέλω.

    Δεν αμφισβητώ την άνευ προδοκιών αγάπη, την ειλικρινή, την αληθινή. Ούτε πιστεύω ότι είναι σπάνια.

    Αλλά ο αγαπητικός είναι βλάκας και η τυφλή άστα να πάνε.

    Τέλος πάντων. Για συζήτηση στο κομμωτήριο καλό είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλη Fei Ma, καμιά φορά η πραγματικότητα είναι κάτι τελείως υποκειμενικό και εξαρτάται από τα βιώματα, τις εμπειρίες, τα χαστούκια και φυσικά την ψυχοσύνθεση του καθενός. Ενδεχομένως να υπάρχουν κάποια "στάνταρ", αλλά σε γενικές γραμμές ο καθένας ζει τη δική του πραγματικότητα όσο χαζό ή ηλίθιο φαίνεται για κάποιους άλλους. Άρα δεν θα συμφωνήσω και πάρα πολύ μαζί σου.
    Άλλωστε για αυτό είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες και αντιμετωπίζουμε ο καθείς με το δικό του τρόπο τα της ζωής θέματα. Π.χ., το μήλο κάποιοι το τρώνε αφού πρώτα ελέγξουν τα πάντα (σκουλήκια, φυτοφάρμακα, βαθμός ωρίμανσης, ποικιλία, ποσοστό ζαγχάρων, αν είναι η εποχή τους κ.λ.π), ενώ κάποιοι άλλοι το τρώνε και είναι έτοιμοι για την έκπληξη! ("Ώπ, νόστιμο το σκουληκάκι, είχε και μωράκια, κουουούλ!")

    Πιθανές εκδοχές τις ιστορίας:
    1. Ο τύπος είχε καταρράχτη στα μάτια και γνωρίζοντας ότι σε 1-2 χρόνια η όρασή του θα τον αποχαιρετούσε προτίμησε να της τα δώσει και να εισπράξει την κληρονομιά - αφού η τύπισσα ήταν η μοναδική κληρονόμος του Τάδε Κροίσου
    2. Ο αγαπημένος της τύπισσας βρήκε έναν homeless και του εξαγόρασε τα μάτια για ένα πιάτο φαί. Στη συνέχεια τον παρουσίασε σαν τον εαυτό του και όταν η κοπέλα βγάλει τα μάτια της (μεταφορικά) με όλο το ιατρικό προσωπικό του ιατρικού κέντρου, θα εμφανιστεί και πάλι μπροστά της (ντεμέκ, έχοντας κάνει πλαστική προσώπου και μεταμόσχευση ματιών από κάποιον δότη - ευεργέτη) για να επαναλειτουργήσει το προηγούμενο ειδύλλιο ώστε να έχει αίσιο τέλος η ιστορία
    3. Απλά βρήκε άλλη γκόμενα και ήθελε να δει την πρώην τυφλή να παθαίνει ζάχαρο από τις τύψεις συνείδησης (θα τις στέλνει ένα κουτί μελομακάρονα κάθε μέρα για σιγουριά) και να ξαναχάνει το φως της ώστε να της πει μια ωραία πρωία: τι κατάλαβες μωρή σκρόφα;

    Εγώ θα προτιμήσω την ιστορία με την αρλεκινίστικη άποψη. Απλά υπήρχε η τέλεια αγάπη. Άλλωστε στο κομμωτήριο θέλω να πάω αυτές τις μέρες για να αλλάξω χρώμα στα μαλλιά μου. Που ξέρεις; Μπορεί να κάτσει κάτι καλό… ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πάντως είδες και εσύ δεν τα πολυπιστεύεις όλα αυτά αφού βγάζεις σενάρια που ανατρέπουν την αρχική εντύπωση. :)
    Την αλλαγή χρώματος δεν θα την ενέκρινα.
    Αλλά το παραμύθι πες το, θα πιάσει. Εκεί να δεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητή Fei Ma, δήλωσα ξεκάθαρα στην τελευταία παράγραφο ότι είμαι της αρλεκινίστικης άποψης. Τα σενάρια τα έβγαλα σκάβοντας αρκετά στην αρρωστημένη φαντασία μου...
    Το χρώμα των μαλλιών που θέλω να κάνω είναι άσπρα. Το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι κάνω μάθημα σε παιδιά 5ης-6ης δημοτικού (υπολογιστές) και οι γονείς τους θα το δουν στραβά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Το άσπρο μου αρέσει και δεν νομίζω να το δουν στραβά.
    Αλλά να τα κόψεις πιο κοντά, πολύ κοντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γι' αυτό σε πάω Fei Ma. Τελικά είσαι η μόνη που μου λες να το κάνω. Το βάζω στα '+' σου ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπημένε μου blogger θα ήθελα να σου πω ότι τα βαρέως συναισθηματικά κείμενα πονάνε τους ευαίσθητους και αυτούς που έχουν ΜΠΕΙ στο χορό ενός δυνατού πόνου. Πράγματι όλα τα πράγματα έχουν την ώρα τους. - ΒΒ (Ξάνθη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φίλε ανώνυμε ΒΒ, η ευαισθησία ξέρεις ότι μπορεί να εξελιχθεί σε εκμετάλλευση; Εγώ το ξέρω καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή