Αγάπη είναι το άρωμα της αυτογνωσίας, η ευωδιά που γεννιέται όταν είσαι ο εαυτός σου. Πιστεύω ότι το μίσος δεν είναι το αντίθετο της αγάπης, όπως νομίζουν οι (περισσότεροι) άνθρωποι.
Μίσος είναι το ανάποδο της αγάπης, όχι το αντίθετο της αγάπης. Είναι η αγάπη όταν βρίσκεται το πάνω κάτω. Το πραγματικό αντίθετο της αγάπης είναι ο φόβος. Με την αγάπη ευρύνεται κανείς, με το φόβο περιορίζεται. Με το φόβο κλείνεται, με την αγάπη ανοίγει. Με την αγάπη εμπιστεύεται, με το φόβο αμφιβάλλει. Με το φόβο νιώθει κάποιος και νιώθει μοναξιά. Με την αγάπη εξαφανίζεται, οπότε δεν υπάρχει θέμα μοναξιάς. Όταν κανείς δεν υπάρχει, πως μπορεί να νιώθει μοναξιά; Τότε τα δέντρα, τα πουλιά, τα σύννεφα, ο ήλιος και τ' άστρα βρίσκονται μέσα σου. Αγάπη είναι όταν έχεις γνωρίσει την οντότητά σου.
Αυτή είναι η σωστή στιγμή, μικρή μου Ολεύνε*, για να μπεις στον κόσμο της αγάπης. Γιατί τώρα είναι που οι γονείς, η κοινωνία, η πολιτεία και όλοι οι …μεγάλοι γύρω σου αρχίζουν να σε δηλητηριάσουν και να σε κάνουν να φοβάσαι. Τώρα είναι η ώρα που σε κάνουν να αισθάνεσαι το φόβο. Τώρα είναι η ώρα που η κοινωνία υποβιβάζει τα μικρά παιδιά σε σκλάβους. Χωρίς το φόβο, κανένας δεν μπορεί να υποβιβαστεί σε σκλάβο. Και αυτό δεν «βολεύει» ξέρεις γλυκιά μου…
* (Θα γίνω ξανά κακός Fei Ma) Ας φανταστούμε την Ολεύνε ένα μικρό ανθρώπινο πλάσμα, ένα παιδί που μπορεί να αντιπροσωπεύει όλα τα παιδιά που ζουν σήμερα και βλέπουν τον κόσμο με τα δικά τους αθώα και αγγελικά μάτια...
Αυτή όμως είναι η ώρα επίσης που η κοινωνία -αν δεν κυριαρχούν ανόητοι πολιτικοί, αν η κοινωνία αυτή δεν είναι αρρωστημένη, αν δεν κυριαρχεί η σαπίλα και ο βούρκος- μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να νιώθουν όλο και περισσότερη αγάπη, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να γνωρίσουν ακόμη περισσότερο την ομορφιά, τη μουσική, την ποίηση, το χορό, το γράψιμο, τη ζωγραφική, την εσωτερική αναζήτηση. Τώρα είναι η ώρα που ένα παιδί μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς δυσκολία. Αργότερα, θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο, γιατί καθώς μεγαλώνεις, μεγαλώνουν και οι φόβοι σου. Καθώς μεγαλώνεις, δυναμώνει το εγώ σου. Καθώς μεγαλώνεις, μειώνεται η ικανότητα σου να μαθαίνεις. Καθώς μεγαλώνεις, γίνεσαι όλο και πιο δειλός και φοβάσαι το άγνωστο. Το μικρό παιδί δεν έχει φόβο, τα παιδιά γεννιούνται χωρίς φόβους. Αν η κοινωνία μπορεί να τα βοηθήσει και να τα στηρίζει να παραμείνουν χωρίς φόβο, αν μπορεί να τα βοηθήσει να σκαρφαλώνουν στα δέντρα και στα βουνά, να κολυμπούν στις θάλασσες και τα ποτάμια, αν μπορεί η κοινωνία να τα βοηθήσει με κάθε δυνατό τρόπο να γίνουν τολμηρά, ριψοκίνδυνα μπροστά στο άγνωστο και αν η κοινωνία μπορεί να τους δημιουργεί μεγάλα ερωτήματα, αντί να τα τροφοδοτεί με νεκρά δόγματα, τότε τα παιδιά θα εξελιχθούν σε υπέροχους εραστές, εραστές της ζωής. Ολεύνε, χόρεψε, τραγουδά και μπες όλο και πιο βαθιά μέσα στον εαυτό σου. Άκουγε πιο προσεκτικά τα πουλιά. Κοίταζε τα λουλούδια με θαυμασμό, με δέος. Μη γίνεις γνώστης, μην τα κατατάσσεις όλα σε κατηγορίες. Από αυτή την ηλικία κιόλας, άρχισε να παίζεις κιθάρα ή μάθε φλάουτο, συναναστρέψου. Γνώρισε ανθρώπους, συναναστρέψου όσο περισσότερους ανθρώπους μπορείς, γιατί κάθε άνθρωπος εκφράζει μια διαφορετική πλευρά του Θεού. Μάθε από τους ανθρώπους. Μη φοβάσαι, αυτή η ζωή, δεν είναι εχθρός σου. Αυτή η ζωή σε φροντίζει στοργικά, σε υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο. Έχε εμπιστοσύνη και θα αρχίσεις να αισθάνεσαι ένα καινούργιο κύμα ενέργειας μέσα σου.
Αυτή η ενέργεια είναι αγάπη. Αυτή η ενέργεια επιθυμεί να ευλογήσει τη ζωή, γιατί με αυτήν την ενέργεια αισθάνεται κανείς ευλογημένος. Κι όταν εσύ νιώθεις ευλογημένος, τί άλλο μπορείς να κάνεις από το να ευλογήσεις την ύπαρξη ολόκληρη;
Επιτρέψτε μου να μιλήσω στην Ολεύνε και στη συνέχεια… Το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να σου πω γλυκιά μου είναι ότι, η αγάπη μπορεί να γίνει γνωστή μόνο αγαπώντας. Δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει κατανοητό συζητώντας γι' αυτό διανοητικά. Η αγάπη δεν είναι μια θεωρία. Αν προσπαθείς να κατασκευάσεις μια θεωρία, τότε παραμένει ακατανόητη. Υπάρχουν πράγματα που μπορείς να τα μάθεις μόνο κάνοντάς τα. Το κολύμπι το μαθαίνεις μόνο κολυμπώντας. Η αγάπη μαθαίνεται μόνο αγαπώντας. Η προσευχή μαθαίνεται μόνο όταν προσεύχεσαι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να μάθεις χωρίς να μπεις μέσα τους. Εκείνα είναι τα μάταια πράγματα, τα διανοοουμενίστικα, φιλοσοφίες, δόγματα, κανόνες ανυπέρβλητοι. Μα ό,τι είναι αληθινό πρέπει να το ζήσεις και ό,τι είναι υπαρξιακό πρέπει να μπεις βαθιά μέσα του. Και χρειάζεται να διακινδυνεύσεις. Χρειάζεται κανείς να είναι θαρραλέος, τολμηρός. Και είναι μεγάλο τόλμημα, γιατί όταν αγαπάς, αρχίζεις να χάνεις τον εαυτό σου. Το να αγαπάς σημαίνει να χάσεις το εγώ σου. Το να αγαπάς σημαίνει να είσαι χαμένος. Το να αγαπάς σημαίνει να αφήνεσαι. Το να αγαπάς σημαίνει να κατέχεσαι. Το να αγαπάς σημαίνει παράδοση ... η παράδοση είναι το μυστικό της γνώσης!
«Μου φαίνονται απίθανα αυτά. Μάλλον καλά ακούγονται, αλλά στην πράξη δεν παίζει έτσι!»
Μόλις αφεθείς, ανοίγεται ένας τελείως καινούργιος κόσμος ανάμεσα σε σένα και σε οποιονδήποτε που είναι γύρω σου, σε μένα και σε σένα. Αρχίζει η επικοινωνία καρδιά με καρδιά. Τότε μπορείς να ακούσεις τα λόγια μου, αλλά ακούς με έναν τόσο διαφορετικό τρόπο, με τέτοια βαθιά συμπάθεια και αγάπη, με τέτοια ευγνωμοσύνη και δεκτικότητα, που εκείνες οι λέξεις δεν είναι πια λέξεις, αρχίζουν να ζωντανεύουν. Τις έχεις ζωντανέψει με τη δεκτικότητά σου. Εγκυμονείς με ό,τι σου λέω, με ό,τι σου μεταδίδω. Τότε, εκεί συμβαίνει μια μετάβαση. Τότε οι λέξεις είναι απλώς οι αφορμές. Χρησιμοποιώντας τη λέξη, σου στέλνω κάτι που δεν μπορεί να συμβεί με τη λέξη. Τότε, δεν φτάνει σε σένα μόνο η λέξη, αλλά και το κλίμα που μεταφέρει η καρδιά μου.
Αν είσαι ερωτευμένος μαζί μου, τότε υπάρχει ένα τελείως διαφορετικό είδος κατανόησης ανάμεσα σε μένα και σε σένα. Αν δεν είσαι ερωτευμένος μαζί μου, τότε είμαστε απομακρυσμένοι. Τότε βρίσκεσαι σε κάποιον άλλον πλανήτη, χιλιάδες μίλια μακριά από μένα. Μπορεί να φωνάζω και μπορεί ν' ακούσεις μερικές λέξεις, αλλά τίποτα σημαντικό δεν πρόκειται να γίνει έτσι. Μπορεί να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις, μέχρι εκεί όμως. Θα πρέπει να έχεις περισσότερη οντότητα, όχι γνώση. Αν υποθέσουμε ότι, πράγματι γίνεσαι πλουσιότερος εδώ, σε στενή επαφή μαζί μου, τότε η ύπαρξή σου μεγαλώνει. Τότε γίνεσαι όλο και πιο αποκρυσταλλωμένος, όλο και πιο αυθεντικός, όλο και πιο ζωντανός. Αυτό είναι αδύνατο χωρίς την αγάπη.
Τι σημαίνει το να αφήνεσαι; Σημαίνει να παραδίνεις το εγώ, σημαίνει να παραδίνεις όλα όσα γνωρίζεις. Το να αφήνεσαι είναι μια αυτοκτονία, αυτοκτονία του παρελθόντος!
Την αγάπη μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο αγαπώντας. Ρώτησε κάποιος τον Χριστό, "Πώς να προσεύχομαι;", "Προσευχήσου", "Αυτό ρωτάω, δεν ξέρω πώς να προσεύχομαι" και ο Χριστός του είπε: "Θα προσευχηθώ. Κάθισε δίπλα μου και προσπάθησε κι εσύ!"
Πώς να διδάξεις την προσευχή; Μπορεί να κατανοηθεί, αλλά δεν μπορεί να διδαχθεί. Αν είμαστε ανοιχτοί, θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε πολλά πράγματα. Αν δεν είμαστε ανοιχτοί, τίποτα δεν μπορεί να διδαχθούμε. Η προσευχή είναι σαν το μικρόβιο. Όπως και η αγάπη. Μπορούμε να την κολλήσουμε, όχι όμως να τη διδαχτούμε. Μπορούμε να την κολλήσουμε. Ρέει παντού τριγύρω μας, όμως αν παραμείνουμε σαν ένα νησί, κλειστοί, τότε δεν υπάρχει τρόπος να τη διδαχτούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου