Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Γυναίκες...


Αν δεν βοηθάς με τις δουλειές του σπιτιού, τότε είσαι ένας
σωβινιστής...
Αν κάνεις εσύ τις δουλειές του σπιτιού, τότε είσαι φλούφλης...


Αν δουλεύεις πολύ σκληρά, τότε παραπονιέται ότι δεν της
αφιερώνεις πολύ χρόνο...
Αν δουλεύεις λίγο, τότε είσαι ένας άχρηστος τεμπέλης...


Αν η δουλειά της είναι βαρετή και μονότονη με χαμηλό μισθό, τότε είναι εκμετάλλευση...
Αν η δική σου δουλειά είναι βαρετή και μονότονη με χαμηλό μισθό, τότε πρέπει να σηκώσεις τον κώ** σου και να ψάξεις να βρεις κάτι καλύτερο...


Αν πάρεις προαγωγή νωρίτερα από αυτήν, τότε σε ευνόησε η τύχη ή είχες μέσο...
Αν πάρει αυτή νωρίτερα προαγωγή από εσένα, απλά η εταιρία
προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους...


Αν της πεις πόσο όμορφη είναι, αυτό είναι σεξουαλική
παρενόχληση...
Αν δεν της πεις τίποτα, αυτό είναι ανδρική αδιαφορία...


Αν είσαι αισθηματίας και δακρύζεις σε ρομαντικές ταινίες, τότε
είσαι κλαψιάρης...
Αν δεν σε επηρεάζουν οι αισθηματικές ταινίες και δεν δακρύζεις,
τότε είσαι ένας αδιάφορος και αναίσθητος...


Αν πάρεις μια απόφαση χωρίς να την ρωτήσεις, τότε είσαι ένας
σκληρός φαλλοκράτης...
Αν πάρει αυτή μια απόφαση χωρίς να σε ρωτήσει, τότε είναι μια
απελευθερωμένη γυναίκα...


Αν της ζητήσεις να κάνει κάτι που δεν της αρέσει, τότε αυτό
είναι ανδρική κυριαρχία...
Αν σου ζητήσει εσένα να κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει, τότε
αυτό είναι απλά μία χάρη...


Αν ερεθίζεσαι με τις γυναικείες καμπύλες και τα εσώρουχα, τότε
είσαι ανώμαλος...
Αν όχι, μάλλον είσαι gay... !


Αν θέλεις η γυναίκα να ξυρίζει τα πόδια της και να κρατάει την
γραμμή της, τότε είσαι ένας σεξιστής...
Αν δεν σε νοιάζουν αυτά τα πράγματα, τότε δεν είσαι ρομαντικός και αδιαφορείς για την γυναίκα σου...


Αν προσπαθείς εσύ να κρατιέσαι σε φόρμα, είσαι ματαιόδοξος...
Αν όχι, τότε είσαι ένας τεμπελχανάς ... !


Αν της πάρεις λουλούδια, σίγουρα κάτι θέλεις και το κρύβεις...
Αν όχι, τότε δεν την σκέφτεσαι καθόλου και δεν την αγαπάς πια...


Αν θέλεις να το κάνεις πολύ συχνά, είσαι υπέρ σεξουαλικός...
Αν όχι, τότε μάλλον πρέπει να υπάρχει κι άλλη...

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Σήμερα...


Σήμερα θα απολαύσω τις σχέσεις μου...

Πώς τα πας στις σχέσεις στο με τους άλλους; Έχεις σχέσεις που σε γεμίζουν ή που σε αδειάζουν; Οι σχέσεις σου είναι αμοιβαίες ή μονόπλευρες; Μπορούν να υπάρξουν σχέσεις που τροφοδοτούν την αγάπη, την αξιοπρέπεια και τη χαρά; Τι λες; Μήπως είναι ουτοπία;

Ίσως το πρώτο ερώτημα θα έπρεπε να είναι: Πώς τα πας με τον εαυτό σου; Έχετε καλή σχέση εσείς οι δυο ή μήπως δεν τα έχετε βρει ακόμα; Νομίζω πως αυτή είναι η καθοριστική, πρωταρχική ερώτηση: Πώς τα πάω με τον εαυτό μου; Πόσο δύσκολο είναι να απαντήσεις;!

Μια κακή συνήθεια που δηλητηριάζει τις σχέσεις μας είναι οι λανθασμένες προσδοκίες. Λανθασμένες σημαίνει να ζητάω πράγματα που ο άλλος δεν έχει ή δεν μπορεί να δώσει. Όσο συνεχίζω να ζητάω και να ζητιανεύω, διώχνω αυτό που θέλω ακόμη πιο μακριά. Γι΄αυτό θα τρέχω από πόρτα σε πόρτα, από σχέση σε σχέση, ανικανοποίητος και απογοητευμένος. Μέχρι που κάποια στιγμή, όταν θα έχω πονέσει αρκετά, θα μου φέξει και θα καταλάβω. Θα καταλάβω μια απλή διαχρονική αρχή που λέει: Αν θέλεις κάτι πρέπει να το δώσεις εσύ πρώτα.

Χρειάζομαι αγάπη; Ας αγαπήσω πρώτα εγώ. Χρειάζομαι κατανόηση; Ας καταλάβω πρώτα εγώ. Χρειάζομαι βοήθεια; Ας συνεργαστώ πρώτα εγώ.

Σήμερα θα απολαύσω τις σχέσεις μου γιατί δεν θα σκεφτώ: τι μπορώ να πάρω ή τι πρέπει να μου δώσεις, αλλά τι μπορώ να σου δώσω, τι μπορώ να κάνω για σένα. Όταν θέλω να δώσω, διαπιστώνω ως διά μαγείας ότι είμαι γεμάτος, ενώ λίγο πριν νόμιζα ότι είμαι άδειος. Λένε πως μια γενναιόδωρη καρδιά ποτέ δεν αδειάζει.

Σήμερα θα απολαύσω τις σχέσεις μου με όλους γιατί θα βρω κάτι πολύτιμο να δώσω στον καθένα.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Για να μαθαίνουν οι νεότεροι...


Δεν έχω μιλήσει στην γυναίκα μου τους τελευταίους 18 μήνες. Δεν θέλω να την διακόψω

Ο τελευταίος καυγάς με την γυναίκα μου ήταν δικό μου λάθος. Με ρώτησε «Τι έχει η τηλεόραση»; Και εγώ απάντησα... «Σκόνη»

Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τη Γη και μετά αναπαύτηκε. Κατόπιν δημιούργησε τον άντρα και μετά αναπαύτηκε. Στο τέλος ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα. Από τότε ούτε ο Θεός αλλά ούτε ο άντρας αναπαύτηκαν ξανά.

Γιατί οι άντρες πεθαίνουν πριν από τις γυναίκες τους; Επειδή το θέλουν.

Ένας ζητιάνος πλησίασε μία καλοντυμένη κυρία που έκανε τα ψώνια της στο Κολωνάκι και της είπε: «Δεν έχω φάει τίποτα εδώ και τέσσερις ημέρες». Και εκείνη απάντησε: «Χριστέ μου μακάρι να είχα τη δύναμη να το κάνω και εγώ».

Ξέρετε ποια είναι η ποινή για την διγαμία; Να έχετε δύο πεθερές.

Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου: «Μπαμπά ξέρεις τι άκουσα; Σε κάποιες χώρες της Αφρικής ο άντρας δεν γνωρίζει την γυναίκα που θα παντρευτεί μέχρι την ημέρα του γάμου τους». «Αυτό παιδί μου συμβαίνει σε όλες τις χώρες».

Ένας άντρας έβαλε μικρή αγγελία σε εφημερίδα «Ζητείται σύζυγος». Την επόμενη μέρα έλαβε εκατοντάδες γράμματα. Όλα έλεγαν το ίδιο πράγμα... «Μπορείς να πάρεις την δική μου».

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να θυμάσαι τα γενέθλια της γυναίκας σου, είναι να τα ξεχάσεις μία φορά.

Συζήτηση μεταξύ δύο ανδρών: «Η γυναίκα μου είναι ένας άγγελος» λέει ο πρώτος με υπερηφάνεια. «Πραγματικά είσαι πολύ τυχερός. Η δικιά μου δυστυχώς ακόμα ζει».

Οι περισσότεροι άντρες προσδιορίζουν τον γάμο ως έναν ακριβό τρόπο για να έχουν πλυμένα και καθαρά ρούχα τζάμπα.

Απλά σκέψου ότι αν δεν υπήρχε ο γάμος, οι άντρες θα περνούσαν τη ζωή τους θεωρώντας ότι ποτέ δεν κάνουν λάθη.

Αν θέλεις η γυναίκα σου να σε ακούει και να δίνει την δέουσα προσοχή σε αυτά που λες τότε ξεκίνα να παραμιλάς στον ύπνο σου.

Κάποιος άντρας δήλωσε «Δεν είχα καταλάβει τι σημαίνει πραγματική ευτυχία μέχρι που παντρεύτηκα. Αλλά δυστυχώς τότε ήταν πολύ αργά».

Συζήτηση μεταξύ πατέρα και γιου: «Μπαμπά πόσο κοστίζει για να παντρευτεί κάποιος;» «Δεν ξέρω παιδί μου. Εγώ ακόμα πληρώνω».

Εγώ με τη γυναίκα μου έχουμε κάποια μυστικά για να κρατάει ο γάμος. Δύο φορές την εβδομάδα πηγαίνουμε σε ένα καλό ρεστοράν, καλό κρασί, καλό φαγητό και καλή παρέα. Αυτή πηγαίνει Τρίτες εγώ Παρασκευές. Επίσης, κοιμόμαστε σε ξεχωριστά κρεβάτια. Το δικό της είναι στην Αθήνα και το δικό μου στη Θεσσαλονίκη.

Πηγαίνω τη γυναίκα μου παντού, αλλά πάντα βρίσκει το δρόμο για να γυρίσει.

Ρώτησα την γυναίκα μου «Που θέλεις να πάμε για την επέτειο μας;» «Κάπου που δεν έχω πάει καιρό». Έτσι της πρότεινα την κουζίνα.

Πάντα κρατιόμαστε χέρι - χέρι. Αν την αφήσω, ψωνίζει.

Έχει ένα ηλεκτρικό μίξερ, ηλεκτρική τοστιέρα και ηλεκτρικό στίφτη. Μου είπε «Υπάρχουν πολλές συσκευές, και δεν έχω μέρος να καθίσω». Της αγόρασα μία ηλεκτρική καρέκλα.

Μου είπε ότι το αυτοκίνητο δε πηγαίνει καλά γιατί έχει νερό στο καρμπυρατέρ. Την ρώτησα που είναι το αυτοκίνητο και μου είπε «Στη λίμνη!!»

Η γυναίκα μου κάνει μία καινούρια δίαιτα. Καρύδες και μπανάνες. Δεν έχασε κιλό, αλλά που να τη δείτε πως σκαρφαλώνει στα δέντρα τώρα.

Η γυναίκα με τη σακούλα των σκουπιδιών τρέχει πίσω από το σκουπιδιάρικο φωνάζοντας: «Άργησα για τα σκουπίδια;» «Όχι πήδα μέσα!»

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Εύστοχο... :-)


Blogged with the Flock Browser

Σήμερα...


Σήμερα θα επαναπροσδιορίσω τις αξίες μου

Οτιδήποτε έχουμε κάνει, κάνουμε και πρόκειται να κάνουμε, σχετίζεται άμεσα με τις αξίες που έχουμε υιοθετήσει και στις οποίες πιστεύουμε. Έχεις εντοπίσει ποιες ακριβώς είναι οι αξίες σου; Αν οι αξίες σου είναι επίκτητες, καθαρά υλιστικές και εγωιστικές, οι επιλογές, η συμπεριφορά και οι σχέσεις που δημιουργείς θα προκαλούν ένα ολοένα αυξανόμενο κενό και πόνο στη ζωή σου.

Έχεις κάτσει ποτέ να σκεφτείς, να προσδιορίσεις, ποιες ακριβώς είναι οι δικές σου αξίες; Αν οι αξίες σου έχουν επενδυθεί μόνο στη …Σοφοκλέους, η συναισθηματική σου νοημοσύνη θα είναι μάλλον εξαιρετικά εύθραυστη. ‘Η μπορεί να έχεις επενδύσει υπερβολικά στις σχέσεις ή στις θέσεις που κατέχεις; Η ανασφάλεια, ο φόβος, οι αϋπνίες και η ταραχή γίνονται μόνιμοι συνοδοί μας όταν η συναισθηματική μας νοημοσύνη εξαρτάται από κάτι ή κάποιους εκεί έξω.

Έχεις τολμήσει ποτέ να σκεφτείς ποιες είναι οι βαθύτερες αξίες σου ή ποιες θα ήθελες να είναι; Μήπως είναι η ελευθερία, η ακεραιότητα, η γενναιοδωρία, η αξιοπρέπεια; Μήπως είναι η πίστη, η εμπιστοσύνη, η φερεγγυότητα; Μήπως είναι η ειλικρίνεια, η αλληλεγγύη, η συνεργασία;

Ποιες είναι οι έμφυτες αξίες σου; Θυμάσαι; Θυμάσαι ποιες ήταν οι αξίες που είχες σαν παιδί, ποιες στην εφηβεία σου και αργότερα ως ενήλικας; Οι βασικές αρχές σου σε συνοδεύουν όλη σου τη ζωή. Τις έχεις εντοπίσει; Τις έχεις προσέξει; Τις έχεις αποδεχτεί; Και κυρίως, τις χρησιμοποιείς στις καθημερινές συναλλαγές σου;

Τελικά, αυτό που ήμαστε εσωτερικά, αυτό δημιουργούμε και εκεί έξω, στο περιβάλλον που ζούμε.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Μνήμη!

Σήμερα...

Σήμερα θα δω πίσω από τα φαινόμενα.

Αν βλέπεις μόνο τις κινήσεις, θα κρίνεις και θα κριτικάρεις συχνά. Γι' αυτό μάθε να βλέπεις τα κίνητρα, τις προθέσεις. Έτσι μπορείς να καταλάβεις και να αποδεχτείς τους άλλους. Αν δεν τους αποδεχτείς, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους ουσιαστικά.

Αν βλέπεις μόνο τη σκληρότητα και την επιθετικότητα των άλλων, θα γίνεις αμυντικός και επιθετικός γιατί θα θέλεις να προστατευτείς. Αν δεις όμως πίσω από τη βία τον κρυμμένο φόβο, θα συμπονέσεις. Αν δεις την ανασφάλεια του άλλου, την ανάγκη για αποδοχή και αγάπη, θα μπορέσεις να καταλάβεις, ίσως και να βοηθήσεις.


Σήμερα δεν θα παρασυρθώ από τα φαινόμενα. Σήμερα θα κοιτάξω πιο βαθιά, κάτω από την επιφάνεια. Θα δω τις ανάγκες του άλλου και θα ανταποκριθώ θετικά. Γιατί τελικά διαπιστώνω ότι οι ανάγκες όλων μας, αν και δεν είναι ταυτόσημες, είναι παρόμοιες. Ο φόβος του άλλου είναι και δικός μου. Οι ανησυχίες του είναι και δικές μου. Ο πόνος του είναι και δικός μου πόνος. Όλοι βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα.

Σήμερα θα καταλάβω τον άλλο γιατί είμαι πρόθυμος να γνωρίσω τον εαυτό μου. Σήμερα θα πάψω να κρύβομαι πίσω από τις αντιδράσεις και τις δικαιολογίες μου.

Έχεις δει ποτέ την αγάπη; Έχεις δει ποτέ το σεβασμό; Έχεις δει ποτέ την υπομονή; Αν και είναι αόρατες, όλες αυτές οι ενέργειες υλοποιούνται στο πρόσωπο και στη συμπεριφορά μας.

Σήμερα θα δω το αόρατο και θα το ενισχύσω. Γιατί τελικά, το αόρατο είναι αυτό που καθορίζει την ποιότητα του ορατού.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Σήμερα...

Σήμερα θα καλωσορίσω το άγνωστο.


Πολλοί από εμάς λέμε ότι φοβόμαστε το άγνωστο. Όμως, εφόσον δεν γνωρίζουμε αν κάτι είναι "καλό" ή "κακό", γιατί να το φοβόμαστε; Αν δε γνωρίζεις ότι η φωτιά μπορεί να σε κάψει, θα φοβηθείς να βάλεις το χέρι σου μέσα στο αναμμένο τζάκι;

Φοβάμαι το άγνωστο σημαίνει μάλλον ότι φοβάμαι μήπως χάσω το γνωστό. Αυτό που ξέρω. Αυτό που έχω και συχνά νομίζω ότι κατέχω. Σημαίνει ότι έχω βολευτεί και δεν είμαι πρόθυμος να αλλάξω. Προτιμώ την ουτοπιστική αίσθηση ασφάλειας και τη σιγουριά που νεκρώνει τη δημιουργική ανάπτυξη, από το να είμαι ελεύθερος.

Σήμερα θα συμφιλιωθώ με το άγνωστο. Σήμερα εμπιστεύομαι τον εαυτό μου ότι θα βγάλω πέρα με ότι θέλει προκύψει. Δε φοβάμαι να χάσω κάτι γιατί εμπιστεύομαι το σύμπαν (τον Θεό - κατά άλλους) και την τύχη μου. Αυτό που αξίζει, αυτό θα έρθει σε μένα. Κανένας δεν μπορεί να μου το στερήσει.

Σήμερα θα είμαι ανοιχτός για το καινούριο. Σήμερα θα ανοίξω τα χέρια να αγκαλιάσω την αλλαγή που μου φέρνει η ζωή, ακόμη κι αν δεν έχω ιδέα που θα με οδηγήσει.

Σήμερα θα εγκαταλείψω την ουτοπία ότι μπορώ να ελέγξω άτομα και καταστάσεις. Δεν έχω να χάσω τίποτα. Όλα όσα έχω ανάγκη έρχονται στο δρόμο μου.

Ο Θεός, το σύμπαν, η φύση και οι άνθρωποι – όλοι είναι γενναιόδωροι μαζί μου.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Σήμερα...

Σήμερα θα συγχωρέσω όσους με πλήγωσαν.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος να συγχωρέσουμε κανένα. Απλά χρειάζεται να καταλάβουμε τι έγινε και να αφήσουμε το παρελθόν εκεί που είναι - πίσω μας. Ότι και αν έγινε το οποίο μας πλήγωσε, έπρεπε να γίνει. Δεν φταίει κανείς. Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανένα, ούτε καν τον εαυτό μου.

Βέβαια μια πληγωμένη καρδιά ξεχνάει δύσκολα, και ακόμη πιο δύσκολα συγχωρεί.Αν όμως δεν αποφασίσεις να συγχωρέσεις, θα συνεχίσεις να επηρεάζεσαι και να πληγώνεσαι από εκείνες τις άσχημες αναμνήσεις, μέχρι που ο πόνος να γίνει αβάσταχτος και θα νοιώσεις τη δηλητηριασμένη σου καρδιά να σπάει.

Αν αποφασίσεις να συγχωρέσεις εκείνους που σε πλήγωσαν, θα πάψεις να επηρεάζεσαι από τη συμπεριφορά τους. Εκείνοι, ούτως ή άλλως, θα πληρώσουν το λάθος τους. Αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου θα πάψεις να υποφέρεις από τύχεις κι ενοχές που σε κρατάνε δεμένο στο παρελθόν και πικραμένο.

Η συγχώρεση λυτρώνει -κυρίως εσένα- από την αίσθηση πικρίας και αδικίας. Σε απελευθερώνει από το χτες έτσι ώστε να μπορείς να απολαύσεις και να αξιοποιήσεις το σήμερα. Γιατί στο καθετί υπάρχει μια αιτία κι ένας σκοπός. Ότι έγινε έπρεπε να γίνει. Κανείς δεν φταίει - ούτε εσύ.

Τελικά καταλαβαίνω ότι εκείνος που πληγώθηκε ήταν μόνο ο εγωισμός μου κι όχι εγώ. Εγώ δεν είμαι ο εγωισμός μου. Αναγνωρίζοντας αυτή την απλή αλήθεια συγχωρώ. Συγχωρώντας λυτρώνομαι.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Αποκριάτικη εκδρομή

Ο καιρός καλός, γύρω στους 15-16 βαθμούς. Η διαδρομή γνωστή και απολαυστική. Ο προορισμός αγαπημένος. Η σύνθεση της παρέας ζεστή.


Χοντρές κάλτσες, ειδική ζώνη μέσης, λαιμουδιά, κράνος καθαρό, γάντια, βενζίνη "γέμισέ το φίλε", γυαλιά ηλίου. Τι ώρα είναι; Δεν με νοιάζει. Φύγαμεεε...
Επιλέγω τη διαδρομή Δράμα, Νικηφόρος, Παρανέστι, Σταυρούπολη, Ξάνθη. Σταματώ στο Νεοχώρι για τσιγάρο και χα
λάρωση σε παγκάκι του χωριού. Ρυθμοί απόλυτης ηρεμίας και χαλάρωσης. Αυτό είναι! Κότες να κινούνται νωχελικά σκαλίζοντας, γάτες να λιάζονται στον ήλιο ακίνητες για να απολαύσουν τη ζεστούλα των ακτίνων του, άνθρωποι λιγοστοί να μιλάνε για τα καθημερινά τους. Συνεχίζω όμορφα και ήρεμα τη διαδρομή. Απολαμβάνω τις στροφές, σηκώνομαι για να δω από ψηλά το άγριας ομορφιάς τοπίο, κορνάρω παιχνιδιάρικα ένα σκυλί που με βλέπει απορημένο να του χαλάω τη μεσημεριανή του σιέστα. Δεύτερη στάση σε όμορφο μέρος κοντά στην Ξάνθη με παγκάκια, γεφυράκια, ξύλινες κατασκευές για να καθίσει κανείς και να τσιμπήσει κάτι, να διαβάσει ένα ωραίο βιβλίο, να ζωγραφίσει τη φύση, να περπατήσει και να σκεφτεί…

Φτάνω Ξάνθη. Βρισκόμαστε τα 3 αδέρφια και επιλέγουμε τους Τοξότες για βόλτα (πατήστε πάνω στην εικόνα για ζουμ άουτ) και μετά φαγητό. Πεινάω πολύ, η ώρα είναι 4 και η διαδρομή με παρέσυρε στο χρόνο. Κουβέντα χαλαρή, επικοινωνία ψυχική, μετρημένες αλλά ουσιαστικές κουβέντες, ο χρόνος προχωράει αργά το ταξίδι του με χαλαρούς ρυθμούς και διάθεση.

Αρχίζει να πέφτει το φως. Δεν θέλω να δεινοπαθήσω στην επιστροφή. Γεια σας αφέρφια! Πρέπει να την κάνω πρώτος. Θα βρεθούμε ξανά σε άλλος μέρος, με άλλη διάθεση, έχοντας άλλα στο μυαλό του ο καθένας…

Γυρίζω και βλέπω τα μηνύματά μου. Μετρημένα κι αυτά. Χαλαροί ρυθμοί και εδώ. Κάποιος είναι στο Skype. Να μιλήσουμε; Ξεχνιόμαστε στην κουβέντα. Πλησιάζουν μεσάνυχτα. Πότε κιόλας! Να ‘σαι καλά, καλή μου παρέα. Επικοινωνώ ουσιαστικά. Το χαίρομαι απίστευτα. Να λοιπόν που δεν υπάρχει μόνο η μια πλευρά τριγύρω... Δεν είχα αμφιβολία, απλά δεν είναι και εύκολο να συντονίζεσαι τόσο γρήγορα. Γιατί όχι όμως;

Να είσαι πάντα καλά! Και να προσέχεις τον εαυτό σου… Περιμένω την επόμενη φορά να πούμε κι άλλα!