Γύρισα!

Σας χαιρετώ από την Ελλάδα. Επέστρεψα το λοιπόν μετά από χιλ… εντάξει, …δεκάδες διαδρομές με όλα (στην κυριολεξία) τα γερμανικά τρένα και σχεδόν όλα τα ολλανδικά. Το ταξίδι προς το Χρόνινγκεν διήρκεσε συνολικά μισή μέρα, όπως και η επάνοδος. Σίγουρα θα ήταν ευκολότερο να πήγαινα με το αεροπλάνο στο Άμστερνταμ και μετά με τρένο στην πόλη που ήθελα, αλλά ήθελα λιγάκι την «περιπέτεια» του άγνωστου και του αναπάντεχου. Και είχα μπόλικες από δαύτες!

Πέραν της διαδρομής, που μόνο από κοντά περιγράφεται, η παραμονή στην Ολλανδία ήταν τελικά μια μικρή αποκάλυψη. Τα ποδήλατα ήταν πιο πολλά από τους ανθρώπους (χωρίς υπερβολή), τα αυτοκίνητα λίγα και τα λεωφορεία σχεδόν παντού. Ποτέ δεν άκουσα κόρνα αυτοκινήτου, οι ποδηλάτες έχουν προτεραιότητα παντού και γενικά οι συνθήκες κίνησης στην πόλη ανθρώπινες. Υπάρχει γενικά μια χαλαρότητα παντού (ίσως να φταίει και το μαύρο!...) και η ένταση είναι άγνωστη στον αέρα.

Έφαγα σε χλιδάτο κινέζικο, ψώνισα από διάφορα μαγαζιά, γύρισα το κέντρο της πόλης, περπάτησα σε διάφορα σημεία, δίπλα σε κανάλια, λιμνούλες, σιντριβάνια, μέσα από δασάκια, έβγαλα άπειρες φωτογραφίες. Οι τιμές των προϊόντων έχουν αποκλίσεις από την Ελλάδα, π.χ. ο καφές έχει 2 ευρώ, τα τσιγάρα πάνω από 4, ο καπνός πίπας είναι σχεδόν μισοτιμής, στα άλλα είδη οι τιμές παίζουν από φθηνότερα, το ίδιο ή και ακριβότερα. Όμως ο βασικός μισθός είναι σχεδόν διπλάσιος από την Ελλάδα!

Έφυγα από Ολλανδία με πολλές σκέψεις που θέλω να τις κάνω πράξη μόλις επανέλθω στα πάτρια εδάφη και να ψάξω για διάφορα που με ενδιαφέρουν και θέλω να ασχοληθώ. Ήταν μια χρήσιμη ανάπαυλα που τελικά ίσως ανοίξει νέους δρόμους για διάφορα! ΖΩΗ ;-)

Στη συνέχεια κατέβηκα Αθήνα και έμεινα στους κουμπάρους μου. Από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εδώ, είδα πολλούς φίλους που είχα να τους δω αρκετά χρόνια. Γύρισα σε όλα τα «κλασικά» μέρη: Μοναστηράκι για βόλτα και φαγητό, Θησείο για καφέ, Πλάκα για περπάτημα, Σύνταγμα, Εξάρχεια και Γκάζι για καφέ κ.λ.π. Όχι, δεν πήγα στη Στουρνάρη (για πρώτη φορά από τότε που κατεβαίνω Αθήνα!).

Σε γενικές γραμμές ήταν μια απαραίτητη «διακοπή» από τα τρέχοντα, μεγάλης σχετικά διάρκειας (12 μέρες), που είχα να κάνω εδώ και 9 χρόνια.

Να δώσω πολλούς χαιρετισμούς στον/στους:

• Λευτέρη, Χίλι, Βίβιαν, για την απίστευτα ζεστή φιλοξενία τους που με σκλάβωσε - σας περιμένω στη Δράμα για να γυρίζουμε κάτω από τον ήλιο και τη θάλασσα αλλά και με τα στραβά του τόπου που δεν σας αποτρέπουν να έρθετε...
• Κυριάκο και Σουζάνα, για την άψογη φιλοξενία, παρέα και συντροφιά τους – με υποχρεώσατε και θα τα ξαναπούμε κουμπαράκια μου
• Θανάση και Μαρία, για το τέλειο μπρόκολο με τυρί καθώς και το νοστιμότατο κρέας με ρύζι (συν κρασάκι) – Μαράκι, με υποχρέωσες για άλλη μια φορά!
• Αποστόλη, για την αναπάντεχα «χρήσιμη» κουβέντα και επανασύνδεση μετά από χρόνια – ό,τι είπαμε το έχω κρατήσει και σε ευχαριστώ!
• Γιώργο, για την ηρεμία που άλλη μια φορά απόλαυσα πίνοντας καφέ σε ζεστό καφέ στα Εξάρχεια
• Θανάση, για την ενημέρωση σε τρέχουσες εξελίξεις στο Ντουμπάι – μακάρι να βολέψει να πάτε με τη Βάσω και να γυρίσετε πιο γεμάτοι (σε όλα τα επίπεδα)
• Fei Ma, που με κάλεσε να μείνω μαζί τους στη Γερμανία αν κάτι δεν πήγαινε καλά στη φάση μετάβασης Ελλ-Ολλ – ελπίζω να βολέψει να σας δω από κοντά πριν γυρίσετε στο Ελλάντα
• Νικολή, που με βοήθησε να καταλάβω τι παίζει με τα Wagon, Sitzplatz, Gleis που έγραφε στα εισιτήρια των τρένων – όταν μάθω Ολλανδικά θα σου πω εγώ… ;-)
• Άγνωστο τζάνκι, που με έβριζε στα αγγλικά κοντά στο σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι γιατί δεν του έδωσα ευρώπουλα – να ‘σαι καλά ότι και αν φουμάρεις μεγάλε…
• Ιάκωβο, αν και δεν βόλεψε να βρεθούμε να τα πούμε από κοντά – θα γίνει την άλλη φορά
• Tάνια, που τα είπαμε στο μετρό για διάφορα – λες;
  

Το βίντεο είναι από το Χρόνινγκεν (Groningen) και οι φωτογραφίες (1η συλλογή - 2η συλλογή) από το ταξίδι. Ταξιδέψτε (όσοι θέλετε μαζί μου…).