Περί ανέμων και υδάτων

Μετά τις κουραστικές αναλύσεις σε βαριά θέματα, σας ενημερώνω για τα τρέχοντα:

- Η έκθεση Infosystem στη Θεσ/νίκη ήταν μια απάτη και μισή. Οι εκθέτες περισσότεροι από τους επισκέπτες, τα περίπτερα μίζερα και άδεια, ήταν η τελευταία φορά που πηγαίνω. Το είχαν πει ότι τα πράγματα θα καταλήξουν έτσι από τη στιγμή που παίζει αντίστοιχη έκθεση στην Αθήνα και είχαν δίκιο

- Η μηχανή τελικά αν δεν ήταν μονοκύλινδρη (ντα ντα ντα ...) θα ήταν μια χαρά. Ναι, είναι ψηλή και ασταθείς στις ευθείες (βλ. πλευρικούς ανέμους), πηγαίνει όμως μια χαρά σε ανωμαλίες και ημιάγριες διαδρομές και η αναλογία ίππων / κιλών την βάζουν στο παιχνίδι της αύξησης της αδρεναλίνης

- Στις Σέρρες σερβίρουν καλύτερα τον καφέ από τη Δράμα! Μου έφεραν τον φραπέ μου, με ένα μπουκάλι κρύο νερό, ένα άδειο ποτήρι, ένα σφραγισμένο καλαμάκι (η λεπτομέρεια παίζει ρόλο) και ένα πιατάκι με 2 τυροπιτάκια και 2 τοστάκια με τυρί και γαλοπούλα (ζεστά και τα 4!). Ήταν το μεσημεριανό μου - έφαγα ξανά μετά 3-4 ώρες

- Μερικά κλαμπάκια στη Θεσ/νίκη (ναι, Μ.!)  παίζουν ωραία μουσική, αλλά όταν «πετάνε» μια Καλομοίρα τα σβήνουν όλα… Τι να πει κανείς, κάθε τι έχει το αδύνατο σημείο του

- Μην πάτε ποτέ το Σάββατο στο ΙΚΕΑ στη Θεσ/νίκη. Μέγα σφάλμα. Οι ουρές στα ταμεία άπειρες, το να διασχίσεις απλά το μαγαζί ήταν άθλος, είχε ζέστη και ατμόσφαιρα βαριά και αν βρεις να παρκάρεις, παίρνεις λεωφορείο να σε μεταφέρει στην είσοδο λόγω απόστασης. Τελικά οι φοιτητές και το Σάββατο δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα! Μπήκα και σε 20 λεπτά (τόσο χρειάστηκα για να βγω στην έξοδο τρέχοντας…) βγήκα με αγριεμένο βλέμμα

- Η παραλία των Ν. Επιβατών είναι τεράστια (3-4 χιλιόμετρα την έκοψα) και ευθεία και προσφέρεται για περπάτημα, ποδηλασία (έχει ειδικό χώρο για το ποδήλατο – σύνηθες για την Ελλάδα, όπως πολύ καλά γνωρίζετε) και άπειρα καφέ – φαγητό. Λέει πολύ αν βρεθείτε κατά κει

- Όλες οι ρακέτες του τένις δεν είναι ίδιες (μπράβο διαπίστωση…). Μου έδωσε η Λ. μια δική της που δεν την ήθελε, αλλά τελικά είναι μικρή (και δύσκολη στο χειρισμό – εκτός αν είσαι ο Μακενρό) και βαριά. Είναι από τις πρώτες μη-ξύλινες και είναι φτιαγμένη να σπάζει κι όχι να λυγίζει όπως οι σημερινές. Έτσι τουλάχιστον μου είπαν στο τένις και αποδείχθηκαν σωστοί οι άνθρωποι

- Οι τιμές των οθονών έχουν πέσει πάρα πολύ. Αν έχετε καμιά παλιά που σας έχει κουράσει, πάρτε μια 22άρα με τιμή κάτω από 200 ευρώ. Όταν σκέφτομαι ότι είχα πάρει μια 15άρα με 145.000 δραχμές (ή 420 ευρώ) τότε… με πιάνει κάτι τις

Καλή υπομονή σε όλους. Και καλές επιλογές…