Δεν είχα ξανά γάτα σιάμ. Πήγα προχθές και πήρα τη Μάρω από ένα pet shop. Δεν ξέρω αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Πολύ μικρό είναι ακόμη και «δεν έχει κατεβάσει», όπως είπε ο τύπος στο μαγαζί. Έχει όμως διαφορά από τις αλανιάρες! Σαφώς πανέξυπνη, γρήγορα προσαρμόστηκε στο νέο της περιβάλλον και αρχίζει να ξεχωρίζει ήδη τους γνωστούς της από τους …αδιάφορους (γι’ αυτήν) επισκέπτες. Έχω πάρει σαφώς τα απαραίτητα (άμμο, τροφή, νερό) και ξέρει πια τη γωνιά της όπου μπορεί να ανακουφιστεί ή να γεμίσει το στομαχάκι της με τροφή ή νερό.
Χθες το βράδυ, όπως και κάθε βράδυ, έπαιξε μόνη της κανένα 15λεπτο με τη φλοκάτη, ένα χαρτί, καλώδια ακουστικών, γωνίες από την κουβέρτα και μετά ήρθε δειλά δειλά κοντά μου, που διάβαζα ένα βιβλίο τρόμου (χου ρε!) για να με πάρει ο ύπνος και άρχισε τα δικά της. Γουργούρισμα, σκούντημα με τη μουσούδα της στο χέρι μου, βλέμμα νωχελικό προς το νυστάζω… Χώθηκε μέσα στα σκεπάσματα όταν κατάλαβε ότι αποδέχομαι την πρότασή της να κοιμηθεί και αυτή τη φορά κοντά μου. Η μπάλα που σχημάτισε με το σώμα της κουρνιάζοντας δίπλα στον αγκώνα μου, ήταν δεν ήταν στο μέγεθος ενός μήλου! Με νύσταξε με τους συνεχόμενους θορύβους ικανοποίησης και ζεστασιάς κι έτσι γρήγορα σχετικά έφυγα κι εγώ για το ταξίδι της βραδινής ξεκούρασης.
Σήμερα το πρωί ξύπνησα με το σεντόνι να απομακρύνεται απότομα και την πιτζάμα μου να τραβιέται παράξενα από την άκρη της… Το σκατούλι είχε ξυπνήσει και έπαιζε με ότι είχα επάνω μου που χρησίμευε να αισθάνομαι ζεστός για να σηκωθώ άμεσα. Τυλίχθηκα ξανά σφίγγοντας επάνω μου τα σκεπάσματα, αλλά δεν το έβαλε κάτω! Χώθηκε μέσα στα σκεπάσματα και διασχίζοντας πρηνηδόν όλο το στρώμα από τα πόδια προς τα επάνω, έβγαλε το κεφάλι της έξω από το πάπλωμα και με κοίταζε με βλέμμα πονηρό και όλο καμάρι για το κατόρθωμα της να με τσιγκλίσει και πάλι. Ακολούθησε φυσικά μια μάχη μεταξύ μας (μπουνιές, κεφαλοκλειδώματα, τρικλοποδιές…) και αφού είδε κι απόειδε πήγε προς τη γωνιά της να πιεί νερό με ύφος και κίνηση του στυλ «άμα ήθελα…, αλλά σε λυπάμαι!» Χα!
Δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω να ξυπνήσω μετά από την παραπάνω σκηνή. Αν και λίγο νωρίτερα από το κανονικό, σηκώθηκα και ετοιμάστηκα σε χρόνο μηδέν. Ήρθα στη δουλειά χαρακτηριστικά νωρίς και είμαι μια χαρά! Έξω έχει τρελή ομίχλη και είναι ό,τι πρέπει να συγκεντρωθώ και να οργανωθώ Δευτεριάτικα…
Nice CAT !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό έβαψες τα μαλλιά σου...! ίδιο χρώμα με το γατάκι, τουλάχιστον έτσι δείχνει στην φωτό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό έβαψες τα μαλλιά σου...! ίδιο χρώμα με το γατάκι, τουλάχιστον έτσι δείχνει στην φωτό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήTsarli
Ο τύπος που στο πούλησε δεν έχει ιδέα από ζώα. Αν είναι δυνατόν να μην ξέρει τι φύλο έχει το γατάκι! Εκτός... κι αν είναι η τακτική του αυτή για να πουλάει περισσότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαριτωμένο το γατάκι, Ξέρεις ότι τα σιαμέζικα είναι η αδυναμία μου. Κάποτε είχα 18 μαζεμένα.
Αν όμως είναι θηλυκό ξέρεις τι προβλήματα θα έχεις; Ίσως γι΄αυτό δεν σου είπε το φύλο. Είναι βέβαια πιο ευαίσθητα τα θηλυκά από τα αρσενικά αλλά σέρνουν, όπως λένε. Αυτό μέσα στο διαμέρισμα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Νύχτες ολόκληρες δεν θα μπορείς να κοιμηθείς ούτε εσύ, ούτε οι γείτονες βέβαια.
Λύσεις υπάρχουν και θα σου τις πω αν είναι θηλυκό τελικά.
Η χειρότερη περίπτωση πάντως, για να σε παρηγορήσω το λέω, είναι να είναι πούστης. Ναι συμβαίνει κι αυτό. Αλλά από την συμπεριφορά του ζώου, όπως την περιέγραψες, το αποκλείω. Εκείνα είναι ακοινώνητα, ύπουλα, αχάριστα και φοβητσιάρικα.
Ο ανώνυμος έχει δίκιο.
Μοιάζετε. :)
Και κάτι άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλαξε το όνομα. Αν ήταν σκυλί θα το άκουγε. Αλλά τα γατιά δεν ακούνε ούτε το μ ούτε το ρ.
Να ακούει σ, ψ, ξ ή ζ.
Σίσυ ας πούμε.
Άντε κουμπαρούλη να μπει και κανά θηλυκό στο σπίτι να ξανανιώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ! Πολλά σχόλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Προς tourasd: Thanks!
2. Προς ανώνυμο/Tsarli: Λες, ε? Δεν το πρόσεξα - σκέφτομαι πάντως, να τα αλλάξω χρώμα γιατί το ψιλοσυνήθισα αυτό και δεν λέει...
3. Προς FeiMa: Χα χα... Αν είναι θηλυκό, το Μάρω παραμένει σαν όνομα και θα υποστεί στείρωση - δεν το συζητώ. Αν είναι αρσενικό, θα του φοράω ροζ φουστίτσες και ροδακινί κορδέλα στο κεφάλι μέχρι να συνηθίσει το Μάρω - Μάριο πάντως δεν θα τον φωνάζω. Αν είναι γκέι, αφού και οι γκέι είναι αναγκαίοι, θα υποστώ τα γιουχαΐσματα όταν βγαίνει στο μπαλκόνι και θα το αγαπάω όπως και να είναι, άλλωστε δεν το επέλεξε το κακόμοιρο! Το όνομα μπήκε για κάποιο λόγο που και μου λέει πολλά και τον διάλεξαν τα παιδιά, οπότε ...δεν μου πέφτει λόγος! Μπορεί να είναι και κουφό, οπότε...
4. Προς Κυριάκο: εδώ έκανα πώς και πώς να μην υφίσταται θηλυκό στο σπίτι μου, γιατί μου δίνεις κατάρες; ;-) Οκ, με τον καιρό και σιγά - σιγά θα μπει και ένα "κανονικό" θηλυκό, οπότε τότε ναι, ελπίζω να "ξανανιώσω".
Ωραία η γατούλα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη, αλλά προσωπικά δεν τις χωνεύω.
Είναι ύπουλα ζώα.
Εκεί που τις χαϊδεύεις μπορεί να σου βγάλουν νύχι.
You know!
Γιαυτό πρόσεχε!!!
"Άφρο"
Όπως στους ανθρώπους έτσι και στα ζώα συναντούμε διαφορετικούς χαρακτήρες. Οι γάτες δεν είναι ύπουλα ζώα. Αν τις πονέσεις θα προσπαθήσουν να φύγουν και όχι να σου κάνουν κακό. Αν φοβάσαι τα νύχια τους απλώς τα κόβεις εσύ ή ο κτηνίατρος. Είναι κάτι που το συνιστούν για γάτα σε διαμέρισμα, όχι για να μην γρατζουνίσουν εμάς, αλλά για να μην καταστρέφουν έπιπλα, χαλιά, κουρτίνες.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκιά μου Άφρο, συμφωνώ ότι δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στα ζώα. Θύμισέ μου σε παρακαλώ, ποια εννοείς ζώα... Γιατί ξέρεις, μπορεί η γάτα να έχει 4 ποδαράκια, όπως και ο σκύλος και ο λεμούριος, αλλά καμιά φορά τα ΖΩΑ που έχουν 2 μόνο ποδάρες* είναι πολύ πιο που****κα από τις ψιψινούλες. :-Ο
ΑπάντησηΔιαγραφή* και μυαλό και κρίση και λογική και κατανόηση και μόρφωση και ... και απίστευτους τρόπους ελιγμών που η τσίτα είναι ρινόκερος μπροστά τους... :-|
συμφωνώ με τη Fei Ma, τα λόγια της είναι σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο αφορά το χρώμα της γάτας, πράγματι υπάρχει κάποια ομοιότητα στο χρώμα, αν και τα δικά σου αρχίζουν να εμφανίζουν από κάτω το φυσικό τους χρώμα. Θα σου πρότεινα αν αλλάξεις στυλ να κουρευτείς σχεδόν γουλί, αλλά καλλίτερα κατά την άνοιξη. Γλυτώνεις πολύ χρόνο σε πολλές φάσεις της ζωής σου.
ββ
Φίλε ΒΒ, με ξέχασες που κουρεύτηκα γουλί το καλοκαίρι, που ο Αρσένης και ο Κρις και η Χαρά είχαν πάρει την ψιλή και ζωγράφιζαν επί του κρανίου μου; Μάλλον προς τα εκεί είμαι να πω την αλήθεια και για την εποχή, έχεις δίκιο, η άνοιξη προσφέρεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, προχθές που κουρεύτηκα οι τρίχες ήταν πραγματικά γατίσιες. Η μισή ήταν μαύρη και η άλλη μισή προς το άσπρο. Τις έβλεπα και μου ερχόταν να πεταχτώ από την καρέκλα και να αρχίσω να παίζω με το κορδόνι της κουρτίνας ;-))
Στην πορεία των 35 μου χρόνων διαπίστωσα όπως εσύ και πιστεύω και πολλοί άλλοι ότι σαφώς τα
ΑπάντησηΔιαγραφή2ποδα ΖΩΑ είναι πιο επικίνδυνα από τα 4ποδα Ανδρέα μου .
Απαντώντας δε στη φίλη Fei ma :
Βλέποντας την συμπεριφορά της γάτας της αδελφής μου σχημάτισα αυτήν τη γνώμη.
Ζώντας δε επί πολλά χρόνια με ένα σκύλο ,ποτέ δεν με γρατζούνισε, ούτε με δάγκωσε όσο και αν ενοχλήθηκε .
Αντιθέτως με τη γάτα, που σε ώρα παιχνιδιού "κατέβασε" τα μούτρα του ανηψιού μου.
"Άφρο"