Back to life

Αν και έχω πέσει αρκετά πιο «άσχημα» με 70-80 χλμ/ώρα, βράδυ, σε έρημο δρόμο με ψιχάλα, φορώντας όμως γάντια, μπουφάν με επωμίδες, ειδική ζώνη (στυλ αλιγάτορα) και τα σχετικά, δεν έπαθα σχεδόν τίποτα. Το Σάββατο βράδυ όμως που γλίστρησα με μικρή ταχύτητα, η μηχανή δεν ήθελε να φύγει από πάνω μου και έτσι δέχθηκα τα 164 κιλά της αρχικά στον δεξί μου ώμο και ταυτόχρονα το δεξί πόδι κιμαδοποιήθηκε στα σωθικά της μηχανής. Αυτοχουφτώμενος, διαπίστωσα ότι έχω και μια μελανιά (+πόνος) στο δεξί κωλομέρι. Γενικώς δηλαδή, η δεξιά μου πλευρά είναι σακατεμένη ολίγον τι. Η βλακεία είναι ότι αφού έπεσα, δεν αισθανόμουν ιδιαίτερο πόνο και σήκωσα τη μηχανή, έκανα μια βόλτα στο τετράγωνο και την πάρκαρα στη θέση της. Μετά από κανά τεταρτάκι άρχισε να πονάει το ρημάδι και ακύρωσα τη βόλτα που είχα κανονίσει…

Κυκλοφορώ τώρα πια με μπαστούνι, οπότε η εικόνα έχει δέσει: άσπρο μαλλί (οκ, με μαύρες ρίζες) και μπαστούνι. Το σαλάκι ακόμη δεν τρέχει στο μάγουλο, αλλά ο κόσμος είναι ιδιαίτερα ευγενικός και μου παραχωρούν τη θέση τους (π.χ. στο ΙΚΑ) με κατανόηση και συμπόνια.

Το λοιπόν, μου έλειψε αφάνταστα ο καφές (ή η σοκολάτα ή το τσάι ή το ποτάκι) με μια καλή παρέα σε ένα όμορφο και χαλαρό περιβάλλον… Αυτό είναι το μοναδικό που θέλω να κάνω λίαν συντόμως για να επανέλθω στα συγκαλά μου. Πάντως, βλέποντας «αναγκαστικά» τιβί, είχα μονίμως τάσεις για εμετό με την μπούρδα που παίζει ολημερίς στο βλακόκουτο! Δεν θα ξεχάσω την ηλίθια φάτσα μια παρουσιάστριας που φορούσε ένα πλαστικό χαμόγελο σε στυλ «θα είμαι η επόμενη σταρ Ελλάς», ενώ ο συμπαρουσιαστής έλεγε για καταστροφές και πλημμύρες με ανατριχιαστικά βίντεο και τα σχετικά… Πόσο σκατά έχουν γίνει τα μυαλά των ανθρώπων ρε γμτ και πόσο ακόμη θα κατηφορίζει στο βούρκο όλο αυτό το πανηγύρι που το νόημα και η ουσία έχουν προ πολλού χαθεί… Μια χαρά τα ΜΜΕ κοιμίζουν τον κοσμάκη και κερδίζουν οι «από πάνω» με το συνεχόμενο ροχαλητό που ακούγεται σε όλη την επικράτεια… Τα έχουν καταφέρει μια χαρά και όλα πάνε ρολόι. Μπράβο τους!

Έγινα πικρόχολος ίσως, αλλά βρωμάει και δεν υποφέρεται η λασπούρα αυτή… Τέλος πάντων! Να ‘στε όλοι σας καλά και να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά προς κατευθύνσεις που έχουν νόημα και ουσία για την ψυχή μας. Τα υπόλοιπα αφήστε τα να κρέμονται από σάπια ταβάνια και υγρά υπόγεια για τους ποντικούς που γουστάρουν να ζουν στις ακαθαρσίες…

Νούλη, σε ευχαριστώ για την άμεση ειδοποίηση με την ανάρτησή σου! Όταν παίξουμε τένις, θα είμαι ευγενικός μαζί σου… ;-)