Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Τ-ρ-έ-λ-α

Είχα καιρό να χωθώ έτσι στη δουλειά… Εδώ και μερικές μέρες, με αποκορύφωμα την Πέμπτη (χθες), σήμερα και όπως προβλέπεται αύριο και μεθαύριο θα γίνει η δουλειά μου, το δεύτερο (ή καλύτερα το πρώτο μου…) σπίτι.

Σήμερα με ξύπνησε η Κική κατά τις 8 και μισή. «Αντρέα, είσαι καλά;», «Κική, εσύ είσαι; Ναι, ρε κοιμόμουν…». Μπανάκι, κράνος και βουρ στη δουλειά. 3 το μεσημέρι παίρνω το Νεφελάκι και πάμε για μαντζάρε. Προσπάθησα να κοιμηθώ λιγάκι μπας και αναπληρώσω καμιά χαμένη ωρίτσα ύπνου, αλλά μπα… 5 παρά σηκώθηκα και πήγα Lidl για να πάρω 3-4 Red Bull (..Νίκος!), 3-4 πακετάκια τσίχλες (..Ρία!) και 5-6 αναπτήρες που όλο τους χάνουμε (..Μάιρα!). Στο ταμείο συνειδητοποίησα ότι οι συναλλαγές σήμερα δεν γίνονται με αυγά ή καρύδια. Φτου… Ανάληψη από Εθνική και από απέναντι: Ένα 25άρι Chesterfield, ένα 25άρι Papastratos - ο λαιμός σκατά, δεν το συζητώ -, 3 καφέδες κονσέρβα εσπρέσο – λάτε – μάτε… και τσίχλες.

Από τότε μέχρι τώρα (ώρα 12 παρά κάτι), εδώ. Τσιμπήσαμε με τα υπόλοιπα διεστραμμένα άτομα του γραφείου, Γκούντις, χτυπήσαμε παστούλα με μπόλικη σοκολάτα και για χώνεψη μια Βέρντια (..Νίκη!). Μπροστά μου βλέπω «Κεφάλαιο 2», «Πίνακας περιεχομένων», «Παράρτημα 385» και …άπειρα λάθη ορθογραφικά, συντακτικά, νοηματικά, μορφοποίησης και ό,τι άλλο βάλει ο νους. Οι σελίδες που εκτυπώνονται στους δύο λέιζερ και στον ένα ίνκτζετ είναι αμέτρητες. Και νάσου και παίρνει ο κουμπαρούλης τηλέφωνο και μου κάνει και χαβά ότι «σιγά μη δουλεύεις», «έλα τώρα πες μου τι κάνεις και που είσαι» και άλλα τέτοια κουφά! Θα σε σκίσω ρε αλήτη, το ακούς; Μην παίζεις με τα νεύρα μου και δεν είναι και στο καλύτερό τους! Πλάκα κάνω ρε αδερφέ. Ξέρεις εσύ…

Παναγιώτη, χίλια συγνώμη για το στήσιμο σήμερα. Ειλικρινά δεν το θυμήθηκα καθόλου με όλα αυτά. Από Δευτέρα όμως που θα πάρω 3-4 μήνες άδεια, θα το κανονίσουμε να βρεθούμε για αυτό που λέγαμε.

Νεφελάκι, συγνώμη κουκλάρα μου που δεν σε χάρηκα όσο ήθελα. Αν ήξερες… Σου χαρίζω το “Hold me now” του Τζόνι Λόγκαν που ακούω τώρα από το VLC player :*

Καλό κουράγιο φιλαράκια, όπου και αν είστε…

...

Άσχετο: κάντε κλικ για να τις δείτε σε μεγάλο μέγεθος (αν δεν κάνατε ήδη) επάνω στις δύο φωτογραφίες, της Νεφέλης και του κράνους.  ... Αγάπη & Ελευθερία. ;)

6 σχόλια:

  1. Μας κούφανες! Είσαι ψυχάκιας ρε παιδί μου ?? Δεν μας λες και που δουλεύεις να καταλάβουμε τι γίνεται ?
    Πάντως πρέπει να σου πω ότι η παρέα που έχει γίνει εδώ μέσα μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Ήδη διαβάζουν το blog σου και τα δυο ξαδέρφια μου που σπουδάζουν Αθήνα και μας δίνεις αφορμή για πολύωρες συζητήσεις μέσω Skype. Keep writing...... εμείς εδώ στη Στουτγκάρδη γουστάρουμε να διαβάζουμε ελληνικά κείμενα.


    / Κώστας \

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε ανώνυμε είμαι κομπιουτεροεργαζόμενος.

    Χαίρομαι πολύ για την παρέα φίλων / ξαδέρφων από Αθήνα / Στούτγκαρντ που περνάει και από το μπλογκ μου που και που! Κάποια στιγμή, θα χαρώ να τα πούμε και από κοντά.

    01:29 καιρός να την κάνω για νάνι. Γκούντε-νύχτεν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κουμπαρούλη μου δεν φταίω εγώ! να σε χαλαρώσω πάω! Περιμένω να σ'ακούσω και απο τηλεφώνου!Εύχομαι να τελειώσεις γρήγορα! φιλια σε όλη την παρέα!!! Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κυριακή βράδυ θα επιστρέψω στη ζωή. Μέχρι τότε πίνω μόνο αίμα (μπούχαχαααα...) και δαγκώνω σβέρκους!
    Εδώ μέσα έχει πολύ ζέστη και είναι ...στενάχωρα. Πρέπει να βγω έξω. Να δραπετεύσω. Διψώ. Τα δόντια μου θέλουν ακόνισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αντρίκο πολύ καλό το μπλογκ σου. Και οι φωτογραφίες με κρατάνε σε επαφή με τα πάτρια, όσο κι αν τους γύρισα την πλάτη....
    Αλλά τα αρθράκια σου δεν παίζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χμ...:
    Σε ευχαριστώ, πολύ ωραία - χαίρομαι που σου αρέσουν, καλά έκανες, χαίρομαι.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή